Video vormt, net als infografieken, een nieuwe manier van storytelling voor wie vroeger alleen in teksten dacht.
Dit filmpje van Charlie Brooker is niet alleen een bijzonder grappige parodie op hoe items in een tv journaal gemaakt worden, maar beschrijft tegelijkertijd ook het format tot in de kleinste details.
Formats zijn overigens prima. De structuur helpt makers en media consumenten vat te krijgen op het verhaal, zodat alle aandacht kan gaan naar het decoderen van de inhoud en niet naar het decoderen van de vorm.
Maar wees toch zuinig met het soort achtergrondbeelden dat het filmpje domineert tussen seconde 30 en 51, en waar tv makers toch zo van houden. Onderzoek met de knoppenmeter en tijdens kwalitatief onderzoek na het kijken leert dat mensen bij dit soort beelden initieel altijd geïnteresseerd zijn (logisch, want er is een scène wisseling), maar na enkele seconden volledig afhaken. De reden is dat we onbewust informatie altijd ogenblikkelijk analyseren op 'wie zijn dit, waar gaat dit over, waarom is dit belangrijk voor mij?' en er - en dat kan ook niet - geen bevredigend antwoord op die vragen komt.
Als je de smaak van video journalistiek te pakken hebt, interesseren de 5 mythes van videojournalistiek door Adam Westbrook je mogelijk ook.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
0 reacties:
Een reactie posten