Medium op de testbank: Goedele (B)

Zelden heeft de lancering van een nieuw medium zoveel aandacht gekregen op radio, tv en in de kranten. Het voor mediabouwers interessantste stuk vond ik dat van Cathérine Ongenae in De Morgen van 6 september, die het magazine aftoetste aan de persoonlijkheid van Goedele, en het blad als rapportcijfer een 5,5 toebeelde. Goedele heeft niet de uitstraling van het "meisje van de buren", zoals Linda dat heeft. Goedele als BV (ok), onwillige diva (niet ok), miss taboe en de vriendin from Hell (niet ok).

Personality

Als je het blad aftoetst aan de set adjectieven dat de makers zichzelf voorhielden bij de opstart (lees bladformule en waarden Goedele magazine) , dan is het eerste nummer geslaagd. En de ruim aanwezige seks - die niet in het lijstje voorkomt, is anders ook wel "Goedele", zoals Goedele fijntjes opmerkte tijdens een interview op radio 1.

Alleen is de personality formule misschien ook wel wat te mechanisch gevolgd. Vorige week werd er in de Vlaamse media nog eens tweemaal over "personalities" gesproken, éénmaal bij de wissel bij Q-music (Kurt Rogiers voor Erwin Deckers), en eenmaal bij de start van het nieuwe seizoen van Witse. In een interview met Het Belang van Limburg vertelt Hubert Daemen, de acteur dit Witse speelt, over hoe hij het personage (ook al is het een fictief personage) fris houdt. Een bepaalde charme, authenticiteit en zelfvertrouwen zijn belangrijk, net zoals het feit dat het personage het merendeel van de tijd dingen doet die kloppen met het personage. Maar charismatisch wordt een personage pas als het net vaak genoeg de regels breekt en niet onder één hoed te vangen is. Uiteindelijk gaat het ook niet om wie iemand is, maar om wat iemand voor onze lezers kan zijn. En dat missen we voor een stukje in Goedele. Nog het dichtst in de buurt komt de paragraaf waar Goedele haar eigen flapjes voor de spiegel inspecteert.

Goedele (het magazine) bulkt van de kwaliteitsjournalistiek en literaire bijdragen, daar is iedereen het over eens. Maar voor de VTM kijker die Goedele kent van "recht op antwoord" is dit echt wel te hoog gegrepen. Een meer midbrow (insomnia ?) positionering had ook gekund., zonder de fundamenten van het blad aan te tasten. En hoewel er flink wat positieve reacties komen op de (ik citeer even) niet-tuttige artikels, hebben tijdschriften toch ook de taak om me-time voor hun lezers te creëren (ontspanning, dromen, time-out). In dat opzicht zijn artikels (en vooral de mix) wel zwaar op de hand.

Dat laatste brengt ons bij een veelgehoorde kritiek, namelijk dat het blad nog wat onevenwichtig is.

Dat heeft voor een stuk te maken met vormelijke aspecten. Bij een nieuw blad met een vernieuwende formule (de onderdelen "hakken" en "guerilla") mag (moet) je je lezers bij de hand nemen. In die zin mag de inhoudstafel wel wat uitgebreider. En nu overvalt je iets te vaak doorheen het magazine het gevoel "waarom staat dit hier" (toets maar eens bij jezelf wat je eerste gevoel is als je de pagina 30 "klein geluk / Helmut Lotti" openslaat. (Ja, ik begrijp dat jullie een pauzemoment willen inbouwen na het zware stuk over kindermoord, maar het klopt niet helemaal, en er schort doorheen het blad wel meer met het ritme) Ook de overgang van de knipsels vooraan naar het eerste stevige interview verloopt enigszins ongelukkig.

Ook inhoudelijk wisselt het niveau. Het niveau van de stukjes op de pagina "psychologie" (82 en verder) is helemaal niet in lijn met de rest van het blad (vlak en met een sterke deja-lu gehalte). Ook de uitwerking van "food" en "style/beauty" kunnen niet aan elkaar tippen. En dat komt uiteraard omdat je hiervoor in de boven aangehaalde waardenset weinig of geen aanknopingspunten in het personage van Goedele vindt. Toch is er een "Goedele" invalshoek mogelijk. Zo merkte een journaliste tijdens het lanceringsfeestje op dat Goedele er in slaagt om er glamoureus uit te zien in een eenvoudig kleedje van enkele jaren oud. Daar zitten wel wat mogelijkheden in ( contrasterende foto's met nieuwe collecties, aandacht voor creatief omgaan met vintage, Goedele die lezers zelfvertrouwen geeft om te zijn wie zijn (sterke vrouwen !) en die schoonheidsfoefjes leert en deelt (want Goedele zal ook al wel eens een bad hair day hebben, of een ongelukkig geplaatste pukkel) Uiteindelijk werken vrouwenmagazines nog het best als schoonheid net "bereikbaar" is, als een lezeres (al dan niet onterecht) het gevoel krijg "zo zou ik ook kunnen zijn".

Eenzelfde gedateerd gevoel krijg je bij de knipsels vooraan (gspot, de wereld van Goedele, pagina 10 - 19) Ok, niet iedereen is geabonneerd op stumble upon en/of delicious, maar bv. het stuk over dipping heeft al in onnoemelijk vele kranten en magazines gestaan. Dan is het de uitdaging om daar iets mee te doen dat anderen nog niet gedaan hebben (Goedele en friends die 'dippend' in het zwembad van een BV zijn thuiskomst afwachten en dat als input voor een reportage nemen? Een interessante oefening is meteen wat aan food, drank, kleding tijdens zo'n pseudo-illegaal-dipfestijn in lijn ligt met Goedele.)

Conclusie: Goedele is een interessante, maar ook een nog wat haar weg zoekende verschijning. Het is ondertussen al bijna halverwege september, wat betekent dat het volgend nummer ongeveer klaar moet zijn. Wij kijken uit naar het nummer van oktober.

UPDATE: PUB, vakblad voor media, marketing en reclame meldt dat de initiële oplage (100k ?) uitverkocht is, en extra nummers bijgedrukt en aan krantenwinkels bijgeleverd worden. De markt heeft altijd gelijk :-)

UPDATE 14/9: Bas Vlugt over Goedele
UPDATE 19/10: Rob van Vuure vindt Goedele 2 "veel evenwichtiger"