Walt Disney gebruikt volgens de New York Times etnografisch onderzoek bij het afstemmen van een kabelkanaal op een doelgroep van jongens van 6 tot 14 jaar. Een moeilijke groep omdat deze veel wispelturiger en minder communicatief ingesteld lijken te zijn dan meisjes. Kelly Pena verkent slaapkamers (wat ligt er in laden en op schappen, wat hangt er tegen de muur, wat wordt niet weggegooid ...) en gaat shoppen met kinderen in de hoop een invalshoek te vinden die Disney in haar programma's kan gebruiken.
"Winnen" lijkt minder belangrijk te zijn dan "trying hard (to grow)", en zo kan het dat een hoofdrolspeler 'slechts' een gemiddelde baseball speler hoeft te zijn. Een Black Sabbath T-Shirt maakt dezelfde jongen die amper afscheid kan nemen van zijn dinosaurus knuffel plotsklaps "groot" ('like going to an R-rated movie'). En waar concurrenten voluit gaan voor actie of animatie, denkt Disney een positie te kunnen vinden voor "fun met een doel".
Tot nu toe blijven de resultaten van Disney in deze markt echter bescheiden. En na 18 maanden (en 75 US$ vergoeding per respondenten) zou zou je meer (mogen) verwachten, niet? En researcher Colleen Fahey Rush van het concurrerende Nickelodeon twijfelt openlijk aan de aanpak van Disney.
Ok, de boven geciteerde findings komen uit een krantenartikel en niet uit een onderzoeksrapport, dus het is een beetje unfair om op basis hiervan hier zelf veel conclusies aan vast te knopen.
Maar lees er de commentaren op het stuk eens op na. Filter er de verontwaardigde ouders even uit (gelukkig neemt commentaar 66 het voor ons marktonderzoekers op), en je krijgt zomaar een aantal interessante inzichten en kritieken (soms duidelijk afkomstig van experts) aangereikt (Ik vond de nummers 27,30,31,35,37,47,65 en 80 best interessant)
VERWANT: Mediapost houdt een overzicht bij van (vooral Amerikaans) onderzoek naar deze doelgroep.
0 reacties:
Een reactie posten