Mensen stemmen met hun voeten, daar gaat het in deze post over. Of toch in het tweede gedeelte, want ik heb een korte inleiding nodig om te komen waar ik wil. Stay tuned.
Het blognetwerk rond Harvard Business Review had vorige week een interessante bijdrage over zakenmodellen.
Mark W. Johnson onderscheidt deze 3 elementen in een zakenmodel :
- verdienmodel
- kostenstructuur en waardeketen
- waardepropositie voor de klant
Waar zelden of nooit over gesproken wordt is het derde element: de waardepropositie voor de klant, of waarom zou iemand in hemelsnaam zijn tijd of geld aan ons besteden? Daar zijn modellen voor (uses and gratifications om er maar eentje te noemen) , en het wordt wel de hoogste tijd om die ter harte te gaan nemen.
Als bioscoopgangers na het bekijken van Avatar depressief worden (tot op het suicidale af), omdat ze terugverlangen naar de onderdompeling in de schoonheid van de wereld van Pandora, dan is dat een mooi voorbeeld van entertainment / mood management.
Maar hoe zit het met al die andere media uitingen ? Wat doen we om de tijd of het geld van de mediaconsument, waarvan we als mediamakers vaak vinden er 'recht op te hebben', te verdienen?
De discussies over of we nu de mensen 'moeten geven wat ze willen', dreigen theoretisch te worden, want mediaconsumenten 'stemmen met hun voeten'. Deze studie in 6 landen (en 'the age of affirmation' gaat er wat dieper op in) toont aan dat mensen naar het nieuws kijken dat hun ideeën bevestigt, veel meer dan dat ze informatie opzoeken die hen hun ideeën doet bijstellen. Helemaal zoals uses & gratifications het voorspelt. (persoonlijke identiteit). Die vaststelling brengt ons bij een heel interessante discussie in GOOD Magazine over wat nu de aard van kwaliteitsberichtgeving is ("Kunnen we kwaliteitsnieuws aan de markt overlaten?"). Hoewel ook hier de discussie zich terugplooit op een discussie over de aanbodzijde, en de vraagzijde als passief en onbekwaam gekenmerkt wordt. Maar dat is nu juist de essentie van de disruptie die zich momenteel in de media voordoet : de mediaconsument heeft nog zoveel vrijheid en mogelijkheden gehad als vandaag en heeft zich nog nooit zo actief opgesteld. Ga dus een (heel) eind mee met je lezers, luisteraars, surfers en kijkers. En je mag best wat meer vertrouwen in je publiek hebben : iedereen is uiteindelijk ook zoek naar een betere wereld, we verschillen alleen in de manier waarop we die willen bereiken. Maar als dat uitgangspunt, die betere wereld, herkenbaar is, dan staan mensen voor veel open. Sta je niet open voor je doelgroep ? Ga dan verder op eigen risico, want mensen stemmen met hun voeten.
Mensen stemmen met hun voeten, ook in dit onderzoek over jongeren en nieuwsmediabetrokkenheid. Het rapport, dat hier af te laden is, beschrijft de graasgeneratie. Het is mooi dat jongeren de krant diepgang toeschrijven, nood zeggen te hebben aan duiding en achtergrond, maar als ze niet (bereid zijn tot) kopen of lezen, dan zijn dat prachtige, maar betekenisloze attitudes. Mensen stemmen met hun voeten, en als ze noch hun tijd, noch hun geld voor je over hebben, dan hoor je niet af te doen als een 'jammer maar onvermijdelijk' feit, maar hoor je juist iets aan je klanten waardepropositie te doen. Maak de dingen onderhoudender, een weerspiegeling van identiteit en sociale referentiegroepen van je doelgroep. Want anders heeft nadenken over een nieuw verdien- en kostenmodel eigenlijk weinig of geen zin.
0 reacties:
Een reactie posten