Vandaag ‘pitchten’ studenten communicatie management aan de KH Mechelen (lees ook Workshop mediaplanning KH Mechelen ) hun projecten voor een jury van vaklui en docenten.
Om jullie even bij te praten: studenten konden solliciteren naar een job als strategisch planner (onderzoek), mediaplanner, account manager, creatief directeur (art director of copywriter) of interactief manager. Na een succesvolle ‘sollicitatie’ werden ze dan toegewezen aan een nieuw op te richten reclamebureau, met als uitdaging om – in concurrentie met andere ‘bureaus’ het account van Douwe Egberts binnen te halen.
Voor elke deelfunctie was er een leer- en begeleidingstraject – ik heb zelf mee de kickoff voor het onderdeel mediaplanning mogen geven - maar ondanks die begeleiding denk ik dat het project voor veel studenten veel confronterender was dan bv. een stage.
Je krijgt in een nieuw gevormde groep van professionals (zoals dat ook vaak in de buitenwereld gaat) immers meteen de verantwoordelijkheid voor een eindresultaat, zonder dat je je nog ergens kan achter verstoppen. Tussen de regels door gelezen lijken studenten dan ook veel geleerd te hebben over management, time management, onderhandelen, persoonlijke relaties en ondernemerschap tout court. Een niet onbelangrijk onderdeel van de opdracht was immers dat de groep ook een vergoeding voor haar diensten moest voorstellen. Dat is waarschijnlijk tegelijkertijd het belangrijkste maar ook het moeilijkste voor een nieuwe ‘dienstenleverancier’. Ook de business case (wat brengt deze investering voor mij als klant op?) past in dit plaatje en als ik één aandachtspunt zie om een volgende uitgave van ‘de pitch’ te versterken, dan is het hier. (Maar misschien is dat beroepsdeformatie van mijn kant)
Net als in de werkelijke wereld zag je groepen verlamd raken in uitgebreide en prachtige analyses of op sleeptouw genomen worden door een fantastisch idee, dat helaas niet zo sterk in de markt geworteld was (of erger nog, mogelijk de waarden van het merk Douwe Egberts in de brede markt zouden aantasten). Dat is leren, en daarvoor is dit project een fantastische omgeving. De onderhandelingen met derden (mediapartners, toeleveringsbedrijven) werden gevoerd op professioneel niveau en hoewel sommige elementen van de voorstellen ‘ernaast’ zaten (zoals één radiocampagne die wel heel erg goedkoop was :-), vielen de meeste voorgestelde evenementen, gadgets, media uitingen …meteen als ‘turnkey’ oplossing te realiseren.
De presentatievaardigheden zaten over het algemeen erg goed, en dat is minder voor de hand liggend dan een lijkt, als een vakjury voor je zit, bestaande uit de klant (Madieke van Lith van Sara Lee) en een vijftiental professionals uit de communicatie wereld, die je ook naar professionele normen beoordeeld (Slechts één groep deed nog echt studentikoos aan).
Door het venster-loerende-tweedejaars waren in elk geval geïntimideerd:-)
De winnaars, reclamebureau ‘Sydney’, legden een foutloos parcours af, met een heldere synthese van hun onderzoeksmateriaal (“proud to be me”, waarbij de “me” de plaats van het DE beeldmerk innam), een duidelijke en geloofwaardige aanbeveling, een knappe uitvoering en een zakelijk plaatje dat klopte. Dat een aantal bureaumensen meteen een shortlist van namen opstelde voor toekomstige aanwerving verbaast me helemaal niet...
Waar je ook niet omheen kunt is het grote aandeel dat interactieve media in de campagnes krijgen, de integratie met sociale media en de hoge kwaliteit van de uitvoering ervan (met werkende modellen online). Als deze generatie doorschuift naar het middenmanagement bij bureaus, dat zal het moment zijn dat de grote verschuiving van offline naar online pas echt goed op gang komt.
Samengevat : Een interessante dag gehad, interessante mensen ontmoet, interessante cases gezien. Knap werk van alle docenten, en in het bijzonder Inge Jamaels.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
0 reacties:
Een reactie posten