Marketingauteur Seth Godin heeft een antwoord op de vraag wat het betekent om de krant te missen: weinig. Volgens dit opiniestuk (When newspapers are gone, what will you miss?) zijn de enige unieke elementen in dagbladen het regionale nieuws en de onderzoeksjournalistiek, en als wij als samenleving dat belangrijk vinden, dan vinden we ook wel een manier om dat te bekostigen, is zijn stelling.
Godin verwacht dat journalisten in de toekomst in hun eentje of in kleine groepen aan de slag zullen gaan. Een mening die gedeeld wordt in dit goed onderbouwde stuk van Henk Blanken ("De krant wordt een andere meneer").
Blanken beklemtoont ook het belang van serendipiteit, het fenomeen waarbij je iets interessants en bruikbaars vindt, terwijl je eigenlijk op zoek was naar iets anders. Waar Blanken aan voorbijgaat is dat juist die serendipiteit een sterkte is van de huidige papieren krant. Voor de "scannende lezer" is juist die papieren krant een venster op de wereld, waarin je snel en efficiënt doorheen honderden berichten bladert. Ik mag dan misschien een digital immigrant zijn, met een tweehondertal rss feeds voor alleen al media (en een 400 tal in totaal) in mijn Google reader account weet ik wat het is om dagelijks doorheen honderden berichten te bladeren, en dan blijft de gedrukte krant - mits stukken de juiste lengte hebben, de juiste titel meekrijgen enz - een fantastisch medium.
Die papieren krant zal overigens veel sneller verdwijnen dan dat de laatste lezer overlijdt, want de ondergrens voor een rendabele exploitatie ligt toch wel rond de 50.000 tot 70.000 exemplaren. Maar daar zijn we met de meeste titels in Vlaanderen en Nederland nog ver vandaan. En omdat een krant heel wat andere rollen vervult dan enkel nieuws te brengen (een ritueel, tijd doorbrengen ...) is die datum dan weer veel verder dan sommige internauten denken of hopen.
UPDATE 25/6/09:
Serendipiteit is het ingrediënt voor een 'perfecte' 'daily me', zegt Mario Garcia
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
0 reacties:
Een reactie posten