Media met een smoel

Word de journalist van de toekomst zelf een merk, of blijven klassieke media hun merkwaarde houden, dat was één van de discussiepunten gisteren. (In de marge: de presentatie van Bart De Waele: 'old media vs new media' is vandaag als een lopend vuurtje doorheen cyberspace gegaan ...)

Misschien maakt de vraag niet zoveel uit en is het veel belangrijker dat - of het nu het medium of de journalist is - er überhaupt een merk is. En misschien ontbreekt het vandaag ons allemaal wat teveel aan die duidelijke smoel.

Twee recente quotes over media met een smoel: één over het succes van Bild (via Mario Garcia), één over Telegraaf (via MediaNetwerk)

“It is simple... We reflect what Germans feel. The other newspapers in Germany report factual reports, objective stories, press conferences. We don’t. We report what the people feel. On the day a German Pope was named, our headline was “We are Pope... because that is what the man in the street was feeling...Reason to celebrate, to be proud. We reflected that with our headline right on Page One.“

It is called “community... we have lost that sense of community. Bild Zeitung takes care of that. We are like a big community and we present and reflect the passions, feelings and things that the German people are talking about, reflecting upon, discussing—-that is what makes us what we are. That is our uniqueness. In a sense, the reason for our success”

Ik ben geen fan van De Telegraaf... maar je kunt De Telegraaf niet betrappen op het ontbreken van een mening. Ik heb dus wel stille bewondering voor de manier waarop hoofdredacteur Sjuul Paradijs eigen maatschappelijke issues weet te agenderen en daarmee de onmisbaarheid van zijn krant laat zien. Het geldt op andere terreinen ook voor De Volkskrant. Die begrijpt de tijdgeest, zet vanuit een constructievere houding dan de krant van “ wakker nederland”, eveneens zijn tanden in de discussie en levert zo een bijdrage aan het ontstaan van een nieuwe kijk op de samenleving...Dan nu de omroepen... enig idee waarvoor ze staan, hoe ze tegen de samenleving aankijken en welke dwingende positie ze innemen in het maatschappelijk debat? Het is ... verpletterend stil.

Waar sta je voor als journalist en/of medium? Weet je waar je doelgroep van wakker ligt en verdedig je dat met passie ? Ben je de held van je doelgroep ? Heb je charisma? Dan heb je ook de toekomst.

Als media laten we daar kansen liggen. Als vandaag de vuilnisophalers van Veolia in Limburg staken, dan is goede factuele verslaggeving een begin. En die krijg je ook, degelijk uitgewerkt. Maar graag begrip dat ik als lezer niet weet of in mijn gemeente het vuilnis opgehaald wordt door het stakende Veolia of het werkende Sita. Dus ben ik - sorry - minder geïnteresseerd in welke gemeenten gisteren het huisvuil niet werd opgehaald en lig ik meer wakker van de vraag of ik vandaag mijn vuilniszak mocht buitenzetten, en zo neen, wanneer wel. Vuilnis is misschien niet sexy, maar dit soort informatie maakt je als medium wel relevant, maakt je als medium wel de held van je (in dit geval regionale) doelgroep. En, niet onbelangrijk, dit is informatie die je lezers kunnen delen met hun kennissen ('Social currency' zou Bart De Waele dit noemen, in mijn wereld noemen we dit 'sociale integratie') , nog een manier om relevant te blijven, de held van de held van de doelgroep te zijn.

LEES OOK: media merken bouwen : "maak van je medium een held" en "stop een held in je medium"

In de marge: niets is verrassender dan Mario Garcia ("pure design") bij Bild aan te treffen. Laten we eerlijk zijn, Bild is vandaag de antithese van waar Mario Garcia voor staat. (Lees ook: layout, systematische chaos versus structuur). Dat gaat nog interessant worden