10 werkgroepen van studenten journalistiek (Erasmus Hogeschool Brussel, master na master) brainstormden een dag lang over doelgroep en positonering van het medium dat ze in deze workshop mochten ontwikkelen, over de naam en de marketing acties, maar vooral ook over inhoud. Wat kan, wat kan niet en hoe snijden we het toe op onze doelgroep. Een uitdagende opdracht, want de tijd was beperkt en de doelgroepen lagen absoluut niet voor de hand. Halverwege de namiddag hingen er opnieuw 10 knappe concepten tegen het bord (het was wat drummen ...). Missie opnieuw geslaagd. Massa media mogen dan onder druk staan, als we charismatische media kunnen blijven bouwen, zulen we ook kijkers, lezers, luisteraars en surfers blijven trekken.
UPDATE 5/4/09. To: studenten journalistiek, jullie werkjes staan nu online via mijn "plank" @ issuu.com Dat kan er bv. zo uitzien :
- Tips voor een succesvolle weekendkrant (de krant op zondag om juist te zijn), bij Mario Garcia
- Wat magazines kunnen leren van stationsromannetjes, bij folio mag
- Good Housekeeping breekt met opzet de regel om meer witruimte te geven, en hoopt zo lezers het gevoel te geven dat ze meer magazine voor hun geld krijgen. Ook inhoudelijk wil het blad zich positioneren als gids en inspiratiebron voor vrouwen in crisistijd.
Gisteren in de marge van de resonantiewerkgroep een heel interessante babbel gehad met Alain Coninx (VRT), Jean Philip Detender (VRT), Faroek Ozgunes (VTM), Wilfried Mostinckx (EHB) en Martina Temmerman (EHB), o.a. over de rol van marketing in media. Vandaag eerste dag van de workshop met studenten journalistiek, en daarover morgen meer.
Het Nieuwsblad (B) kreeg begin deze maand een nieuwe layout.
Naar formaat is het Nieuwsblad de kleinste krant, maar wel de krant die het meest haar voorpagina als 'inhoudstafel' gebruikt, er staat geen enkel leesstuk op de voorpagina Die keuze voor de voorpagina als doorverwijspagina past in het belang dat aan navigatie gehecht wordt in de nieuwe krant : rubrieken en pagina's zijn eenvoudig te identificeren aan de hand van een forse kleurenbalk bovenaan.
Alleen lijkt er niet echt een logica of verhaal achter de keuze van kleuren te zitten, idealiter zou een lezer dat zelf uit de context moeten kunnen afleiden. En het kleurenpalet, dat zeer soft (tot pastel toe) is, vloekt regelmatig met de zware harde tinten, die bv. woensdag op de centrale foto op de voorpagina gebruikt werden.
Naast die centrale foto, lijkt de redactie door het kleine formaat gedwongen te worden vooral met close-ups te werken. Dat ondersteunt weliswaar de positionering "mensen maken het nieuws" en trekt ook de aandacht, maar is ook zeer confronterend (close-up's scoren altijd in oogcamera onderzoek). Ook de woordkeuze in de koppen is veel confronterender dan vroeger (in de zin van "harde" woorden).
Conflict als nieuwswaarde, als nieuws-selectie-criterium is niet noodzakelijk een positie die goed is voor Het Nieuwsblad of die de krant kan innemen (aangezien Het Laatste Nieuws daar al sterk staat). Ze is in elk geval niet in lijn met "mensen maken het nieuws", en niets is zo verwoestend voor een positionering van een medium, als schizofrenie.
Het Nieuwsblad wil zich ook graag positioneren op "consumenten"(niet toevallig één van de nieuwe grote gelijkmakers in onze samenleving: kleine consumenten tegen machtige bedrijven of instellingen). Dus treffen we de meeste dagen ook wel een consumentenstuk op de voorpagina aan. (In de krant van vandaag en gisteren : vliegreizen, belastingsaangifte...) Ook komt er in het weekend een consumenten katern.
Sleutelwoorden en opinies ('onthutsend') worden in het vet gezet, of als 'weeskind' in de kleurenbalk hernomen. Het aantal korte berichten is wel t.o.v. het begin van de maand teruggeschroefd, en dat is goed, want het bladritme lag veel te hoog, er was te weinig afwisseling in beeld, woord en oriëntatie, er waren te veel ingangen, te weinig rustpunten. Ook daar kan overigens nog steeds aan gewerkt worden.
Een medium is altijd een stukje dialoog, waarbij elk nieuw stuk informatie vragen en associaties oproept bij lezers. Het is de uitdaging voor een redactie of mediabouwer om daar laag per laag antwoord op te geven.
Voorbeeld : Een gebouw stort in ? Je toont het beeld van de ravage. Logische vraag bij een lezer is hoe dat gebouw er vroeger uitzag. Toch is er slechts één Vlaamse krant (Het Laatste Nieuws) die naast de foto van de ingestorte Keulse bibliotheek een foto van het gebouw voor de ramp wist te plaatsen.
Maar die dialoog is in Het Nieuwsblad vandaag bij momenten schreeuwerig, met horten en stoten,de lezer onderbrekend .
Regionaal nieuws wordt ook in Het Nieuwsblad belangrijker, en het format "elke dag nieuws uit uw gemeente" uit Gazet van Antwerpen en Het Belang van Limburg, vindt hier zijn tegenhanger onder "nieuws in 3 minuten"
Het Nieuwe Nieuwsblad is duidelijk een krant die ontwikkeld werd met oog voor 'scannende lezers'. Dat is goed, want veel 'traditionele' kranten hebben juist hier te weinig oog voor. Maar niet iedereen is een scannende lezer en traditionele lezers zijn wel elk aanknopingspunt kwijt, wat zoals je kan verwachten tot afwijzende reacties op het forum van de website van de krant leidde.
Het is duidelijk nog zoeken naar het juiste ritme, naar de juiste aansluiting van positionering, inhoud en vormgeving.
Enkele voor media bouwers interessante inzichten uit de oratie van Marcel Broersma, ter gelegenheid van zijn benoeming tot hoogleraar Journalistieke Cultuur en Media,
- Nieuws is een sociale constructie. Journalisten en hun nieuwsconsument delen een visie op wat nieuws is en hoe het gepresenteerd wordt.
- Kranten profileerden zich in de afgelopen eeuw ideologisch en speelden een belangrijke rol in de vorming van gemeenschappen, identiteiten en sociale cohesie. Van het verdampen van sociale verbindingen zijn media zowel oorzaak als slachtoffer.
- De massa samenleving fragmenteert
- Er is een associatiemaatschappij ontstaan. Nieuwsconsumenten bepalen zelf de volgorde en structuur van de informatie die hen interesseert.
- Onthechte nieuwsconsumenten zoeken hun eigen weg en shoppen hun nieuws dan weer eens hier, dan weer eens daar bij elkaar.
In Het Laatste Nieuws van 18/3 plaatst Marnix Peeters (ooit nog zelf radiomaker onder de naam Hendrik Van Alva) kritische kanttekeningen bij de 'stunts' in ochtendshows op de radio, waarin personality een noodzakelijk onderscheidend element is (plaatje-praatje is onvoldoende, wet 2),want wie ochtend heeft, wint de dag (wet 1):
Een lijstje ter inspiratie uit de inventarisatie:
- Peter Van de Veire (MNM) presenteerde deze week in een pot met 750 liter opgewarmde choco
- Bunjeespringen in een Smart.
- Tossers: Er wordt doodsimpel een muntstuk opgegooid. Kop: een gratis vakantie, Munt is: we komen met een legertank over je auto rijden.
- In Boston zet WBCN elk jaar met Kerstmis honderd daklozen op een luxe-autocar, en laat ze een uur lang shoppen. I
- 'Mongool Mike': een deelnemer moet een liedje zingen 'op een gehandicapte manier', luisteraars moeten raden welk nummer.
Dramatisch werd het als een vrouw omkomt wegens watervergiftiging bij 'Hold your wee for a Wii' - 'Hou je plas op voor een Wii-spelconsole'. Dat incident leidde tot de oprichting van de 'Foundation for Responsible Radio' .
Hoe verhoog je het aantal nieuwe abonnees, verklein je het aantal opzeggers en verjong je ook nog eens het lezersprofiel van bladen als Libelle en Margriet?
Libelle (NL) slaagde daarin - geholpen door een extra jaarlijkse investering van €2mio - dankzij project 'Blink'
Hoofdredacteur Franska Stuy noemt Libelle in Trouw (NL) het massablad voor 'normale vrouwen' met 'normale waarden en normen'. Geen keurslijf, (en dus ook geen ijklezer), wel gezelligheid. 'Mee met de tijdsgeest', zegt Stuy, 'We moesten vooral niet voorop lopen', zei een vroegere hoofdredacteur.
Libelle dankt haar succes aan 'echtheid' zegt Stuy in 'Identity Matters' : "oprecht zijn, begrip hebben en medeleven." Bij Libelle worden daarbij dezelfde problemen en dingen behandeld als andere vrouwen in Nederland die meemaken. Om toch anders te zijn dan andere bladen zet Libelle daarbij in op een heel goede inhoud en vernieuwde vormen. Dat betekent niet alleen vernieuwing van de artdirection, fotografie en vormgeving, ook inhoudelijk wordt geprobeerd steeds sterkere onderwerpen neer te zetten. Er is zelfs een online redactiesoap.
Naast de restyling werd ondermeer het papier dikker & witter, het tijdschrift kreeg meer pagina's (+24) en ook de cover werd zwaarder uitgevoerd, er kwamen imago campagnes en ook de website werd flink uitgebreid
Was de gemiddelde lezer in 2005 nog 47 jaar oud, in 2008 was dat nog maar 43.
De waardering ging van 7.4 op 10 naar 7.8
Ondanks die investering, verbeterde ook het rendement : de verkoopprijs van het blad werd gevoelig verhoogd, de advertentie inkomsten stegen met +14% over 2008 (wat heel erg goed is, de kredietcrisis maakte eind '08 al de eerste slachtoffers, en de reclame inkomsten van magazines lopen overal in de wereld structureel achteruit)
Kijk voor detailgegevens over profiel, opzeggers, instroom, top of mind bekendheid en unieke bezoekers van de website naar deze presentatie die vorig jaar tijdens de Media Parade bij Sanoma Nederland gegeven werd.
Vormgeving blijft een uitdaging voor vele magazines, dagbladen en websites. Het Amerikaanse adviesbureau 2communiqué hecht veel belang aan het op orde hebben van de basis.
Hoe layout identiteit, structuur (IDENTITY, STRUCTURE) kan geven een blad, hoe navigatie (NAVIGATION) vergemakkelijkt wordt in een aantrekkelijke verpakking (PACKAGE) wordt hier treffend geïllustreerd in de niche van de bladen voor ouders en kinderen. Bekijk ook hoe van print de stap naar online gezet wordt
Tilak (Broederlijk delen (B)) is nieuw in de een reeks tijdschriften onder een voornaammerk. Het zal ook niet de laatste zijn, want voornaammerken zijn een trend in media (hoewel niet alles een succes wordt, zie Jean-Marie)
Het succes is niet toevallig, schrijft de Merkplaats
Een voornaam als merknaam suggereert een zekere vertrouwdheid en nabijheid ...
En al bestaan de bladtitels Margriet, Marie Claire en Tina al langer, in de tijdschriftenbusiness verspreidt de voornaamtrend zich als een veenbrand. Het lijkt of de laatste twee jaar geen nieuw tijdschrift meer wordt gelanceerd dat níet als titel een voornaam heeft. De meeste titels refereren aan een bestaande persoon: Linda, Jackie (glossy vernoemd naar Jackie Onassis) ...
Op 5 september 2007 liet Wim Visterin in De Tijd (B) al een aantal deskundigen aan het woord
'Het individu is belangrijker dan ooit. Mensen schrijven hun eigen blog, engageren zich online in sociale netwerken en hebben dankzij het internet een wereldwijd bereik. Iedereen is een merk, iedereen kan een signaalfunctie hebben voor anderen', zegt Michèle Mees van het adviesbureau The House of Marketing .
Toch is er volgens haar meer aan de hand dan enkel de opmars van het individu. 'Bedrijven, en dus ook hun merken, staan onder druk om eerlijk en open te communiceren. Mensen vragen meer dan ooit een persoonlijke behandeling. Ze willen niet als een nummer behandeld worden. Het gebruik van een voornaam als merk helpt de afstand tot de klant te verkleinen.' Een sector waar in ons land het fenomeen erg voelbaar blijkt, is de bladenmarkt. Met titels als Milo of Nina lijkt het wel alsof elk nieuw tijdschrift een voornaam krijgt.
De Standaard sprak dit weekend met Flair-hoofdredactrice Mie Vanderauwera, ter gelegenheid van de Internationale Vrouwendag.
'We geven vrouwen het recht echt vrouw te zijn en te genieten. Vroeger kon je als vrouwelijke lezer twee dingen doen. Je plooien naar het ouderwetse patroon van de toenmalige damesbladen voor wie een vrouw een combinatie van moeder, kokkin en poetsvrouw was. Of tonen dat je je intellectueel kon meten met de mannenwereld en bijvoorbeeld De Standaard lezen. Maar een vrouw die iets in haar bovenkamer had, hoorde vooral niet te praten over banaliteiten als lippenstift of huidverzorging. Die taboes zijn weg. Een moderne vrouw mag eens wegzinken in een wereld van mode, beauty, relaties en seks. Dat is óók een vrouwenrecht.'
Daarom voeren we ook vaak eigen lezeressen op als model, ook al hebben die lang geen perfect figuur. Wij fotoshoppen ook veel minder dan andere bladen. Wij willen vrouwen tonen zoals ze zijn, met hooguit enkele tips erbij om hun troeven goed te verkopen - omdat een vrouw dat nu eenmaal wel eens fijn vindt.'
'Met onze reportages geven wij levenslessen aan jonge vrouwen die vaak nog zoekende zijn
VERWANT:
Covers Flair Magazine
Ijklezers en lezeressen Flair
In Nederland ontving Jolanda Holwerda dit weekend de Joke Smit prijs, een tweejaarlijkse staatsprijs voor emancipatie bevorderende initiatieven. Holwerda krijgt de prijs voor haar blad Lof, het blad voor werkende moeders.
Reclame maakt tv programma's leuker. Of beter nog: onderbrekingen maken tv programma's leuker. (Lees ook hoe kijkers aan het scherm te kluisteren).
In verschillende experimenten werd aan groepen hun waardering gevraagd voor een tv programma, waarbij de ene groep het programma 'met reclame', en de andere groep het programma 'zonder' kreeg te zien. Opvallend genoeg werden de programma's met reclame meer gewaardeerd. Dat was overigens minder het geval bij complexe series als 24, dan zelf al veel onderbrekingen of tempo wisselingen kennen.
Aan de testpersonen werd overigens vooraf niet meegedeeld wat de test juist inhield, wat nog maar eens het verschil tussen verklaringen van media consumenten en hun werkelijke gedrag illustreert.
Het geheim is - volgens de New York Times - dat goede ervaringen snel wennen. Dat effect blijft overigens niet beperkt tot TV, de NYT haalt een studie aan waaruit blijkt dat zelfs een massage met onderbrekingen meer gewaardeerd wordt, dan eentje zonder. Omgekeerd wordt een slechte ervaring nog negatiever beleefd als deze onderbroken wordt.
Om-mee-te-nemen: of je een krant, tijdschrift, radio of tv programma maakt : kijk evenzeer naar de mix als naar de samenstellende delen, hoe goed die op zich ook kunnen zijn. Stel je de vraag of er voldoende afwisseling zit in inhoud, beelden ... of dat je te lang dezelfde invalshoek, hetzelfde onderwerp, hetzelfde soort beelden of oriëntatie blijft aanhouden. Jouw vakmanschap hoort het midden te houden, tussen voorspelbaarheid enerzijds en een totaal gebrek aan lijn anderzijds. Het bladritme als je wil.
De originele studie, Enhancing the Television-Viewing Experience through Commercial Interruptions, die in augustus 2009 in Journal Of Consumer Research zal verschijnen, kan je hier reeds afladen.
Richard Addis van layout consultancy ShakeUp Media (oa redesigns voor de Financial Times) lijst de 7 bouwstenen voor goed ontworpen kranten:
- Een sterke hiërarchie in stukken: vertrekken van het midden naar buiten, met aandacht voor het contrast en dynamiek op de pagina, en voldoende witruimte om het geheel te laten ademen
- Beelden; met een afwisseling tussen horizontaal en verticaal georiënteerde beelden en een afwisseling in de diepte van de beelden.
- Discipline in het gebruik van letterypes (grootte en stijlen)
- Wat terughoudendheid in het gebruik van kleur.
- Slimme navigatie: help lezers hun weg te vinden door middel van kleur, etiketten en kruisverwijzingen.
- Verpak verhalen op een slimme manier: informatiebalkjes, zijstukken, citaten, foto's en infografieken.
- Infografieken
Lees alles in detail na in "The 7 key factors of good newspaper design" bij Shakeup Media.
's Werelds best ontworpen kranten (editie 2009) kan je overigens hier en hier bekijken. Adviesbureau Innovation International Media kaapte 2 van top 5 posities weg: lees hier en hier.
VERWANT: in de marge van SND30 werden ook prijzen voor de beste infographics uitgereikt. Hier kan je tenminste van genieten, ook al ben je de taal van de publicatie niet altijd meester. Kijk hier en hier.
- Ondanks crisis blijven culinaire tijdschriften in de VS goed verkopen, in tegenstelling tot bv. celebrity magazines. De bladen zelf passen zich inhoudelijk ook aan : genieten blijft de boventoon voeren, maar met goedkopere of lokale ingrediënten. "Out with the truffels, in with the button mushrooms" schrijft de NY Times.
- Mode magazines hebben succes met reality tv als middel tot marketing naar lezers en als kans om adverteerders te binden.
- De puike prestatie van Scumbag Millioniares tijdens de Oscars is een droom voor wie (Engelstalige) koppen moet schrijven.
- Altijd al een cover shoot van een tijdschrift willen mee maken ? Bekijk dan hier achter de shermen de fotoshoot met Lily Allen voor Q magazine.
- In kwalitatief markt onderzoek naar media wordt soms met projectieve technieken gewerkt : als de media consument van krant x, tijdschrift y of zender z een café zou bezoeken, wat voor soort gelegenheid zou dat dan zijn ? Of wat voor hond heeft hij, met wat voor wagen rijdt hij ? In hetzelfde straatje worden hier - met een knipoog - de profielen voor typische lezers van The Guardian of The Daily Mail op de datingsites van de respectievelijke kranten beschreven.
