Waarderingscijfers: zin en onzin

Tevredenheid blijkt een slechte voorspeller te zijn van trouw en toekomstige (media) consumptie (*). Toch maken waardering en tevredenheid vast deel uit van mediaonderzoek. En word je als mediabouwer vaak geconfronteerd "ja ons bereik is te laag (**), maar de lezers/kijkers/luisteraars ... vinden het toch goed, zie onze hele hoge tevredenheidsscore".

Mooi, maar niet altijd betekenisvol. Uiteraard vinden je mediaconsumten het goed ... anders zouden ze je krant niet lezen, je radio programma niet beluisteren, je tv programma niet bekijken ... En uiteindelijk geven alleen de gebruikers van je medium een tevredenheidsscore. Maar met tijd als belangrijkste reden waarom mensen afhaken, hebben niet-lezers, niet-kijkers en niet luisteraars weinig ruimte voor media die hun niet boeien, die geen betrokkenheid creëren (dagbladen: alle redenen voor weglopers in als tijdgebrek, veranderingen in het gezin, gebrek aan relevantie passeren nog eens in dit 'slice-of-life' portret op common sense journalism )

Hoge tevredenheid? Misschien heb erg betrokken ('overserved') gebruikers, maar zou je bij iets bredere profilering maar een klein beetje aan tevredenheid inleveren. Omgekeerd moet je uiteraard ook geen 'lage tevredenheid' gaan nastreven. Dit artikel over strategieën voor media geeft een aantal suggesties van wat je in elk voorkomend geval als media bouwer kan doen.

(*) Net promotor score zou een betere indicator zijn, maar is ook niet vrij van kritiek)
(**) En vaak te laag om economisch leefbaar te zijn

0 reacties: